Илоҳийнома. Шайх Фаридуддин Аттор
Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу Илоҳийнома - Шайх Фаридуддин Аттор страница 31

Название: Илоҳийнома

Автор: Шайх Фаридуддин Аттор

Издательство: Yangi asr avlodi

Жанр:

Серия:

isbn: 978-9943-20-945-9

isbn:

СКАЧАТЬ икки лаб эрди.

      Лаб эрмас, лаъли хандон эрди унда,

      Тиш эрмас, дури маржон эрди унда.

      1045     Шу барно бўлди бемор, хаста ётди,

      Ва охир юмди кўз, дунёдин ўтди.

      Атоси ёндириб, куйдирди ўзни,

      Чекиб ғам, жонидин тўйдирди ўзни.

      Мусулмон бўлди, чун иймонни туйди,

      Ювиб ўғлини ул тупроққа қўйди.

      Деди: бу қайғу, ғамлар етдилар то,

      Чу диним бўлди менга ошкоро.

      Худонинг чинданам фарзанди йўқдир,

      Аёлу ақрабо, дилбанди йўқдир.

      1050     Агарда бўлса эрди унда фарзанд,

      Менинг доғимга ул бўлмасди хурсанд.

      Бу ишнинг, англадим, бир ҳикмати бор,

      Киши гар мўмин эрса, давлати бор.

      БИР ОТА ВА УНИНГ ГЎЗАЛ БИР ЎҒЛИ ҲИКОЯТИ

      Бировнинг ой каби бир ўғли борди,

      Гўзал хулқу ҳунарда устуворди.

      Атоси ўғли бирлан маст-аластди,

      Уни ўлгай дебон ҳеч ўйламасди.

      Ўғил ўлди, атонинг жони куйди,

      На ёлғиз жони ул, даврони куйди.

      1055     У тобут ортидин дилсўзу нолон,

      Борарди гоҳи ҳайрон, гоҳи гирён.

      Фиғон чекди, басе кўз ёши тўкди,

      Алам тортиб, нигоҳин кўкка тикди.

      Деди ул: эйки пайвандинг йўқ эрмиш,

      Ва маъзурсанки, фарзандинг йўқ эрмиш.

      Чу фарзанд доғини мен тортамен, ваҳ.

      Худойим, сен бу савдодин муназзаҳ…

      Гар истиғфору тавба этмагайсен,

      Не эрмиш кулбайи эҳзон, билурсен.

      1060     Ўғилким чоҳу зиндон ичра унда,

      Атоси байтул эҳзон ичра бунда,

      Унинг ҳам бўлмаса пайванди сендек,

      Басе бўлмас эди монанди сендек.

      Ўғил қирқ йил атога бўлди пайваст,

      Атонинг саъйи кетди бесамар, бас.

      Ёзилган эрса шундоқ, бу хатодир,

      Дейилган эрса, ул ҳам нораводир.

      ҲАЗРАТИ ЯЪҚУБ ВА ЮСУФ ҲИКОЯТИ

      Чу Яъқуб бирла Юсуф икки дилдор

      Кўришди айрилиқ сўнгида дийдор.

      1065     Деди Яъқуб: аё чашму чароғим,

      Мени ўлдирди ҳижрон, дарду доғим.

      Мени сен кулбайи эҳзонга солдинг,

      Ёқиб ўт бир жаҳон, ҳижронга солдинг.

      Кечирдинг ҳар замон вақтингни хуррам,

      Ва лекин кўрмадинг отангни бир дам.

      Нега этдинг менга мундоқ зулм сен?

      Нега бир бора мактуб ёзмадинг сен?

      Қаю дил бирла этдинг менга мунча,

      Отанг сендин хабарсиз қолди шунча?..

      1070     Юсуф чорлаб, мулозим бўлди ҳозир,

      Буюрди: бор, анув хатларни келтир.

      Бориб, келтирди ул, Юсуфга берди,

      Неча минг нома бир хил, якранг эрди.

      Ёзилмиш эрди «Бисмилло», кабир сўз,

      Кейин оппоқ саҳифа, йўқди бир сўз.

      Атога деди: эй шамъи биҳиштим,

      Бу хатларнинг барин мен сенга биттим.

      Ёзиб, дарж айладим ҳолимни бунда,

      Омонлик ичра аҳволимни бунда.

      1075     Ва лекин ҳар сафар кўрдимки, қолмас,

      Худонинг номи қолгай эрдию бас.

      Ҳамма СКАЧАТЬ