Dahi. Теодор Драйзер

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ səsini dinləməyi və başqaları ilə birlikdə hələ yaş olan qəzet dəstələrini ekspedisiya və çeşidləmə stoluna daşımağı xoşlayırdı. “Morninq Eppil” çox da böyük tirajla çıxmırdı, lakin buraxılış vaxtında mətbəə canlanır və bu, Yucinə xoş gəlirdi. Əl-üzünün mürəkkəbə və yağa bulanması və bununla görünüşünün pozulması onun xoşuna gəlirdi, pırtlaşmış saçlarını da aynada görməkdən ləzzət alırdı. O bacardığı yerdə faydalı olmağa can atırdı. Hərdən o öz kobudluğu və lovğalığı ilə qəzetin əməkdaşlarını əsəbiləşdirsə belə, onlar onu sevirdilər. O zamanlar onun səhhəti o qədər də möhkəm deyildi, mədəsi ona tez-tez əziyyət verirdi. Bəzən onda elə fikir əmələ gəlirdi ki, mətbəənin havası onun ciyərləri üçün zərərlidir, lakin buna ciddi əhəmiyyət vermirdi.

      Yeni təəssürat Yucini nə qədər sevindirirdisə də, yenə bu kiçik aləm ona dar görünürdü… Redaksiyadan kənarda müqayisə edilməz dərəcədə böyük genişlik vardı. O bunu bilirdi və bir vaxt bu genişliyə çıxacağını düşünürdü. O, Çikaqoya getməyə ümid edirdi.

      ÜÇÜNCÜ FƏSİL

      Stella nə qədər çox sərbəstlik göstərirdisə, Yucin bir o qədər çox ümidsizliyə qapılırdı. Lakin onun bu əhvali-ruhiyyəsi qızı ancaq soyudurdu. Qızın başqa gənclərin yanında müvəffəqiyyəti də az rol oynamırdı. Onlardan birinin – məhz açıq qəlbli, xoş təbiətli Xarvi Rotterin – Yucindən həm gözəl, həm də xoşxasiyyət olması və bununla ondan kəskin surətdə fərqlənməsi, deyəsən, həlledici rol oynadı. Yucin bəzən onları bir yerdə görürdü – Stella təkcə Xarvi ilə yaxud Xarvinin də iştirak etdiyi gənclər dəstəsi ilə buz meydançasına gedirdi. Yucin bütün varlığı ilə Xarviyə nifrət edirdi. Bəzən o öz məhəbbətini ona bütünlüklə verməyən Stellaya da nifrət edirdi. Lakin onun gözəlliyi yenə əvvəlki kimi Yucinin ağlını başından çıxarırdı. Stella qadın idealı yaratmaqda Yucinə kömək etdi. İndi o, qadın gözəlliyinin nə olduğunu bilirdi.

      Öz vəziyyəti haqqında düşünmək vaxtı da çatmışdı. İndiyə qədər yemək, geyinmək və cib xərcliyi üçün çox da səxavətli olmayan valideynindən tamamilə asılı idi. O, şənbə və bazar günləri Çikaqoya yaxud Sprinqfildə (ikinci Aleksandriyanın yaxınlığında idi) əylənməyə getməkdən heç vaxt imtina etməyən oğlanları tanıyırdı. Bu əyləncələr Yucinə müyəssər deyildi. Atası buna icazə verməz, daha doğrusu, pul verməzdi. Başqa oğlanlar valideynlərinin səxavəti sayəsində şəhərdə birinci modabaz hesab olunurdu. Yucin bazar günləri və bəzən adi günlərdə, onların bir yerə getmək üçün hazırlaşdıqlarını, onun xəyalına belə gətirə bilmədiyi gözəl paltarlarda yerli “cəmiyyətin” adətən gəzişdiyi kitab mağazası yanında dolaşdıqlarını görürdü. Şəhərdə ən iri manufaktura tacirinin oğlu Ted Martinvud özünə beli dar, uzunətəkli, ikibortlu üst geyimi tikdirmişdi; o sevdiyi qızın yanına getməzdən əvvəl üzünü qırxdırmaq üçün bu paltarda bərbərxanaya gəlirdi. Corc Andersonun bütün hallarda şıqlıqla göstərdiyi frakı və lak ayaqqabıları vardı. Ed Uoterberi şəhərdə öz ekipajında gəzirdi. Doğrudur, bütün bu gənclər Yucindən bir qədər yaşlı idilər və onları daha yaşlı qızlar maraqlandırırdı, lakin bu, vəziyyəti dəyişmirdi. Yucin də dərindən əzab çəkirdi.

      O özü üçün imkanı görmürdü. Onun atası heç bir zaman varlı olmayacaqdı, bu, hər kəsə aydın idi. Yucin özü məktəbdən heç bir əməli bilik almamışdı. Onun sığorta işindən – bu yazı-pozudan və müştərilərin ardınca qaçmaqdan zəhləsi gedirdi, tikiş maşınları alverinə nifrət edirdi, vaxtilə yazıçı və rəssam olmağa müvəffəq olacağına da heç bir ümid bəsləmirdi. Onun çəkdiklərinin hamısı ona sadəcə olaraq əyləncə, yazdıqları – daha doğrusu, yazmaq təşəbbüsləri isə ona hər növ əhəmiyyət və mənadan məhrum kimi gəlirdi. Bu vaxtlar Yucin gələcək haqqında tez-tez və kədərlə düşünürdü.

      Çoxdan bəri bu gəncə nəzər salan Uilyams bir dəfə onun qarşısında dayandı.

      O:

      – Bura baxın, Vitla, bəlkə Çikaqoya gedəsiniz, – dedi. – Orada sizin kimi oğlan üçün daha artıq imkanlar vardır. Əyalət qəzetində işləməklə siz heç vaxt bir şey əldə edə bilməzsiniz.

      – Mən bunu bilirəm, – deyə Yucin cavab verdi.

      – Siz mənə baxmayın, – deyə Uilyams davam etdi, – mən dünyanı kifayət qədər dolaşmışam. Mənim arvadım və üç uşağım var, adamın ki, aiələsi oldu, onun risk etməyə haqqı yoxdur. Siz gəncsiniz, nə üçün Çikaqoya getməyəsiniz, qəzetlərdən birinə işə girməyəsiniz? Siz orada asanlıqla iş tapacaqsınız.

      – Məsələn, nə cür iş? – deyə Yucin soruşdu.

      – Hərgah, ittifaqa daxil olsanız, heç olmazsa, mürəttibliyə düzələrsiniz. Sizdən yaxşı repartyor çıxacağını deyə bilmərəm – bu sizin sahəniz deyil, amma sizə şəkil çəkməyi öyrənmək lazımdır. Qəzetlərdə rəssamların əməyinə yaxşı qiymət verirlər.

      Yucin öz rəssamlıq istedadı haqqında kədərlə düşündü. Bu istedada bir şey dəyməzdi. O az öyrənmişdi. Buna baxmayaraq o, Çikaqo haqqında düşünməyə başladı. Geniş dünya onu cəlb edirdi. Bircə buradan yaxasını qurtarsaydı, əməlli-başlı əmək haqqı alsaydı, həftədə yeddi-səkkiz dolların ümidinə qalmasaydı! Bunlar onun fikrini daim məşğul edirdi.

      Bir dəfə bazar günü o, Mirtl və Stella ilə birlikdə Silviyanın görüşünə getdi; Stella anasının narahat olacağını söyləyərək, tezliklə qayıtmağa hazırlaşdı. Mirtl onunla bir yerdə getmək istəyirdi, lakin bacısı ondan çayı gözləməyi xahiş etdi.

      Silviya:

      – Qoy Yucin Stellanı ötürsün, – dedi.

      Yucin sevincindən yerə-göyə sığmırdı. İslahediləməz dərəcədə inadcıl olan Yucin hələ də Stellanın məhəbbətini qaytaracağına ümid edirdi. Onlar bahar qoxusu gələn küçəyə çıxdıqları zaman o qət etdi ki, qızı özünə cəlb etmək məqsədilə ona bir şey demək üçün bu yaxşı təsadüfdür.

      Onlar Stellanın yaşadığı şəhər kənarına çıxdılar və qız öz dalanlarına dönmək istəyəndə, Yucin onu saxladı.

      –Bir qədər mənimlə qal. Məgər evə getmək sənə bu qədər vacibdir? – deyə o xahiş etdi.

      – Yox, mən bir qədər gəzə bilərəm – deyə Stella cavab verdi.

      Onlar söhbət edə-edə şəhərin kənarına çıxdılar, son ev arxada qaldı. Söhbəti davam etdirmək getdikcə çətinləşirdi. O, qızın başını qarışdırmaq üçün bütün qüvvəsini toplayıb, müvazinət qanunlarına əsaslanan bir fokus göstərmək niyyəti ilə yerdən üç çubuq qaldırdı. İki çubuqdan düzbucaq düzəltmək və üçüncü çubuqla onu havada saxlamaq lazım idi. Stella onları əlinə almağı belə istəmirdi. Bu onu maraqlandırmırdı. Lakin Yucin təkid edirdi və Stella razı olduğu zaman СКАЧАТЬ