Giireiti. Johann Widmer

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ hät aber kä Rue wele gèè, hät mit dene Fläsche umegfuchtlet und de Satz «du sollst nicht stehlen» nach em sibete Aalauf äntli hèreproocht und dezue ane di einti Fläsche a d Wand anegrüert.

      Jetz isch ales blitzschnäll ggange. Mit eim Satz isch de Leu biinem gsii, hät mit der einte Hand de Wii grettet und mit der andere em

      Sitterichter en Kinnhaagge versetzt.

      KO i der erschte Rundi.

      Sini Koleege händ en mit eme Chesseli voll Wasser wider läbig gmacht und dän händs en z zweite erbäärmli vermööblet.

      Si händ gseit, mer müesi dem frome Maa vo Ziit zu Ziit de Tüüfel uustriibe.

      Echli spòòter sind all drei fridli am Tisch ghocket und händ di zweiti Fläsche Wii vor de Himmelsstrooff grettet und dä Göttertrank us irne Kafichachlene gsüürpflet.

      Wo de Haselmeier i d Chuchi isch go nassi Tüechli hole zum sini Blöiele abzchüele, isch de Leu hinder dèm sis Wèèrli und hät natüürli under em Chiletuech grad das Ziitigsphack mit de Schüblig gfunde.

      De Koler hät nüüt degäge ghaa die Schüblig grad uf d Spiis’chaarte z tue. Die zwei händ zeerscht emol a dene Wüürscht gschnupperet, wie me das bi de gute Zigare macht und dän händs hèrzhaft driipisse.

      De Koler hät dän no em Haselmeier i d Chuchi use grüeft, er sell doch bitti no s Broot iebringe.

      Won er ie choo isch, hät em de Leu erchläärt, das mer leider nu zwee Schüblig heig, aber will èèr ja vorig die Wiifläsche kabutt gmacht heig, mües èèr, so zur Strooff, zueluege bim Ässe.

      Em Haselmeier isch gsii, er käni die Wüürscht, aber er hät sich nöd getrout i sim sichere Versteck go noeluege, susch hettids em siini Schüblig au no wèggfrässe. Er hät dän aber doch no gfròòget, wohèèr die Wüürscht seigid und do hät en de Koler trööschtet und em gseit, es seig ales gstolni Waar wo a de luutere Seel vome frome Maa nu schade tääti, will bekanntli de «Heeler» kän Dräck besser seig als de «Stehler».

      Will die Schüblig Tuurscht ggèè händ, isch zuefelig im Koler sim Schrank no e Fläsche «Bärnegger» fürechoo. Es seig au gstolne Wii und tüeg ame Frömeler gaar nöd guet, hät de Leu gseit und em Haselmeier nüüt wele iischänke, aber de Haselmeier hät gseit, er weli ja nu echli probiere und das seig emänd nu e chliini Sünd.

      De Koler hät em es birebitzeli iigschänkt und en gföpplet und gseit, bin im seig meini s Glüschtli stäärcher als sin Glaube aber soo seigid die Sitterichter, si prediged Wasser und suuffed den andere de Wii ewägg.

      De Haselmeier hät probiert und wien en groosse Käner gschmatzlet und gurglet.

      «Spüürsch es, wie der es Ängeli de Hals abbrünzlet? Bald wiirsch au no di himmlische Heerschaare ghöre jodle. Weisch dè Wii isch nämli Mässwii, das Blut des Herrn. Hani di letscht Wuche us em Chäler vom Pfarrhuus mitlaufe loo,» hät em de Koler erchläärt.

      Das isch jetz aber für dè fromi Maa z vill gsii. Er isch uufgstande und hät mit hoochtrootem Chopf krääiet wien en Güggel, das seig Gottesleschterig, Chätzerei und de tiräkti Wääg is Hölefüür. Aber will sini Stimm vor Uufregig so gaggeret und gschnäpperet hät, isch mer nöd druuschoo, was er hät wele säge.

      De Leu hät dè vergelschtereti Gottes’chrieger mit aller Gwalt uf de Stuel abetruckt und hät gseit: «Hock ane und suuff so langs no hät, du chunnsch einewäg nie in Himel, das chasch vergässe.

      Weisch de Herrgott wott kei Stündeler im Himel, will em die ständig driischnore wüürdid und das mag er ums Verecke nöd liide.

      Wonen doo de Leu no schiiheilig fròòget, eb er nöd emänd no es Päärli Schüblig i sim Brotsack heig, isch em Haselmeier es Liechtli uufgange. Jetz händ die zwee Luus’cheibe doch vorig siini Schüblig gfrässe und im käs Rügeli devoo ggèè.

      Er isch wien en Cherubiim mit sim offne Ruckseckli vor dene zweene gstande und häts mit voorwurfsvole Blick wele hipnotisiere will er ja keis Flammeschwèrt ghaa hät, aber die Mane händ nu luut glachet und gseit, er suechi ja am lätzen Oort. De Koler hät em de Rucksack us de Händ gnoo und en uf em Tisch uusglèèrt.

      Zeerscht isch natüürli das Pornoheftli usegheit und hät für Glächter und fuuli Sprüch gsoorget, won ich aber doo nöd widerhole, es chöntid ja Chinde zuelose.

      De Koler hät dän nuna gmeint, er wüürdi gschiider mit dene Heftli husiere, es wüürdi debii mee useluege als mit sim frome Zirkus.

      Do isch de Haselmeier uf in loos, aber dèè hät em nu sis Ruckseckli über de Chopf gstrupft und de Leu hät em d Händ ufem Rugge zämepunde mit eme Chuchitüechli.

      S isch e riise Gaudi gsii. Statt “blindi Chue” händ “s blind Chalb Gottes» mit em gspillt bis d Noochberi wüetig a d Wand popperet hät wäg dèm Soukrach vo däne Mane.

      Jede Sunndig händs abgwächslet bim Choche und es isch wider emool de Haselmeier a de Reie gsii. Choche hät er chöne wie nöd grad öpper, das händ em die andere zwee müese loo.

      Mit den eifachschte Mittel hät er es Fäschtässe hèrezauberet.

      Mängisch hät mer sich scho an en neue Guu müese gwöne, will er alergattig frömdländischi Gwüürz pruucht hät, aber mer chan sich au an es Güggeli gwöne won im e Còrisööseli köchelet hät, sogaar Gulaasch mit vill Paprika und Choschtboone in ere Tschilisoose händ die nooble Hère mit Hoochgenuss verspise.

      Dasmool häts Lammgottlett ggèè wo uf Müüslipletter pròòtlet woorde sind und ganz am Schluss isch no es chliises Priiseli prännti Grèèm druff choo.

      De ganz Morge hät de Haselmeier i de Chuchi präglet und köchelet und so gäg di elfe isch er i sis Schloofzimer go Morgenaandacht mache. Uf dä Momänt hät de Koler scho lang gwaartet, und er isch dän heimli i d Chuchi inegwütscht zum echli guene. Er isch echli umegstöffelet und hät glueget, was es ächt Feins zum Zmittag gäbi, do hät er uf em Feischtersims äne d Salaatschüssle gsee.

      Chopfsalaat. Feine frische, knackige Chopfsalaat zmittst im Winter!

      Das hät er müese probiere.

      Scho bim erschte Plettli isch em dä gspässigi Guu uufgfale, aber bim Haselmeier sinere Chuchi isch ene scho mängs zerscht echli koomisch vorchoo und nachhèer händs nüme gnueg devoo chöne überchoo. Das exootischi Gwüürz isch em echli fettig vorchoo und es hät ganz liecht petröölelet, aber dè knackigi Salaat!

      Vor luuter Probiere hät er schliessli di ganzi Schüssle lèèrgfrässe.

      Er hät no die Schüssle suuber uusgwäsche und si dänn im Chaschte versoorget und isch uf de Zeiespitz us de Chuchi gschliche.

      Wos am Ässe gsii sind, isch de Choch use go de Salaat hole.

      De Koler hät sich scho wider uf em Haselmeier sini Gaggerei gfreut, aber wo dää ine choo isch, hät er nu die beede Manen am Tisch lang aaglueget und dän gseit: «Weehe, weehe, d d di Sch sch schtraaffe G g g gotes wird füürchterlich sein!»

      De Koler hät grinset und de Leu hät nu de Chopf gschüttlet und tänkt im Haselmeier sim Oberstübli seig wider emool s Liecht uusgange.

      Echli spòòter, bim СКАЧАТЬ