Гөлтуран / Гультуран (на татарском языке). Рәдиф Гаташ
Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу Гөлтуран / Гультуран (на татарском языке) - Рәдиф Гаташ страница 24

СКАЧАТЬ әйтегез!

      Болытлар, кадерлем нишли,

      күрерсез, бәлки, аны?

      Һәр хәбәрен көтеп алам, —

      табынганым әйтегез!

      Ул рухымны күтәрәчәк,

      чын сөюнең сакчысы!

      Мин генәме, дуслары күп

      монда аның, әйтегез!

      …Тик һаман да шундый калсын,

      заман дип үзгәрмәсен:

      Ак хыялларда балкытсын

      ихлас җанын, әйтегез!

      Шау-шулы металл музыка,

      «рок» лардан Моңны яклап,

      «Биек тауга менәмсең» дип,

      еш җырласын, әйтегез!

      Дөньясы шундый: күп бүген

      хиссезләр, эшкуарлар…

      Биектә калсын – юлыннан

      тайпылмасын, әйтегез!

      …Болытлар, аны, дусымны,

      тиз көндә күрерсезме?

      Уралда матур ядкяре

      сакланасын әйтегез!

      «Дидең: Ышанам ки, тагын…»

      Дидең: «Ышанам ки, тагын

      синең йөрәк буш түгел.

      Гаҗәпмени? Буш икән ул синдә —

      димәк, хуш түгел!

      Мөсәл дә раслый икән ич:

      күр, Елан елы быел!

      Шундый сөюсез, янусыз —

      сиңа, дим, тормыш түгел!

      Әйт, шулай бит? Буш түгел бит

      йөрәгең, чуар җаның?

      Ә икебез бер аңлашу —

      ул безгә булмыш түгел!

      Син кайчандыр шашып яндың,

      яшь идең, беркатлы, саф…

      Аһ, ник гел шундый калмадың,

      ә мин – шул яшь кыз түгел?!

      Безне нык үзгәрткән дөнья:

      башка син уеңда да…

      Кабатлыйм: димәк, язмыш шул…

      Ә бәлки, язмыш түгел?!

      Беләм: мәңге күңелемдә

      көләч сурәтең яшәр…

      Соңлап килсә дә ярату,

      ул – бәхет, ялгыш түгел!»

      …Үпкәләргәме Рәдифкә:

      хисләр илендә кол ул;

      Кайсы гашыйк күңеле – күктә

      һәрдаим биһуш түгел?

      «Ташлармынмы? Җыр ни ди: «Таш ярылсын…»

      Ташлармынмы? Җыр ни ди: «Таш ярылсын…

      Түгел, – ди, – һичкайчан ташлар ярым син!..»

      Миннән күпкә акыллырак әйбәтем,

      Түземлерәгем – нәкъ көткән парым – син!

      Куркам: үзең, дим, беркөнне ташласаң,

      Кирәксез санасаң мине, җаным, син?!

      Әле без бербөтен: бергә тоташкан,

      Мактый Гаташ та җанының яртысын;

      Тәмам юләр түгел, аңлый шагыйрең:

      Синсез мин – җирдә нәрсәгә ярыйм соң?!

      «Тау ярылсын, таш ватылсын – ташламам…» —

      Газәлдә дә шулай җырла, ярым, син!

      «Әй, йолдызчы! Сиңа минем…»

      Әй, йолдызчы! Сиңа минем

      бар зур үпкәм. «Ник» димсең?

      Пар түгел, имеш, Кучкарга —

      миңа – ярның билгесе…

      Йолдызнамәң нигә безгә,

      кавышуны кызганса?

      Күкләрме безне аңламый,

      санламый ялкын-хисне?

      Ялгыша барсы да, беләм!

      без күптән ул яр белән

      Аерылгысыз – бәйли җирдә

      игезәктәй җан көче…

      Моңсу бер уй яр йөзеннән

      узды, СКАЧАТЬ